Mamma tørker støv i stua. Hendene glir i vante bevegelser over stuemøblene. Eg står midt på gulvet. Eg skal klara å be om det, tenker eg.
Ingenting er så vanskeligt som dette. -Mamma? Å eg hørres anstrengt ut. -Kan eg vere lengre ute i morgen? Christine har bursdag.
Detta var vanskeligt. Eg skulle egentlig ikkje i bursdag, eg skulle på fest hos Chris. Mamma ville ikkje tillate det. Hu likar han ikkje.
Det gjør vodt å lyge, men eg må. -Tja, har du rydda rommet ditt? -Ja. Hadde egentlig ikkje gjort det, men skulle gjøre det viss eg fekk lov. -Ok då, men berre viss du hjelper meg her. Yes! Dette var viss ikkje så vanskeligt likevell. -Ja da mamma.
Eg tørka den stygge kvite lampa med englene på, mamma hadde fått den av pappa til bursdagen sin noen år tilbake. Dritt tenkte eg. Verden var noe dritt, nei verre enn det! Eg ville egentlig ikkje gå, det var berre det at Christine ville at eg skulle gå, ville at eg skulle verra meir sosial. Ha!
Du må verre meir sosial, hadde hu sagt. Tippe hu ikkje veit kva det betyr.
Eg er sosial eg. Eg jobbar i skuleavisa, er journalist for søren! Sa berre ja fordi Henrik skulle komme.
-Emily! gå å legg deg nå, helga begynner ikkje før i måra, ropte mamma frå kjøkkenet. Fredag. Den dagen skulle forandra meg, det visste eg.
Pip pippip pippip! Det var vekkarklokka mi. Å nei fredag. Dagen er her, men først skulen. Eg dro på med den slittne dongeribuksa mi og den gule t-skjorta mi. Det var varmt ute, vår faktisk.
Eg gjekk ut av rommet mitt og ned den råtne trappa. Gud, eg tippe mamma, pappa og Erik sitte nede ved frokostbordet og spise brente pannekaker. Eg hadde rett.
Erik, broren min går i 7 klasse. Han røyke, men det veit ikkje mamma og pappa. Eg hadde sitt han nede ved bensinstasjonen med kameratane hans. Drit i han tenkte eg.
Eg satte meg ned ved bordet og spiste. Ding dong! Det var sikkert Christine. Eg gjekk frå bordet, tok på meg skoene, tok på meg jakka og slengte sekken på ryggen.
-Hei! er du klar for ein ny dag på skulen? spurte Christine. Eg såg på henne. Hu hadde dei stygge svarte skoene og den nok så "flotte" blå jakka si på seg. -Ja,svarte eg.
Turen bort til skulen var stille og lang.
Der var den, den store firkanta skulen min. Eg går i 8 og får berre 6-ere og 5-ere i alle fag. Nerd, hadde dei tøffe sagt.
Det ringte inn, men eg skulle ikkje inn eg, eg skulle på skuleaviskontoret for å jobbe med artikkelen eg hadde skreve om cola. Cola,usunt, men godt, hette den. Patetiskt! - Hade, hadde Christine ropt.
Eg gjekk inn på kontoret og satte meg ned ved min faste pult, det var då eg såg han, Henrik. - Hei Em, er allerede i gang ser eg, sa han med den kule mørke stemmen. Eg elsker gutter med mørke stemme. -Ja Henrik, det er jo viktigt det Henrik. kva var det eg sa? Sa eg Henrik to ganger? hjelp!
- Eh..okey då. Skal du på festen til Chris? -Ja. Eg trudde eg skulle dåna. -Kult,då ses me vell der då. -Ja, ses! Han var gått. Eg er dum, dum ,dum!
Den siste timen satt eg og fantaserte om han og meg på vei opp til alteret. Kanskje eg må verre litt meir sosial likevell?
- Emily Johannsen, skal ikkje du vere i timen nå? Det var rektor Skalle som spurte. -Hæ? Kva er klokka? -Johannsen, den er 12 nå, ærligt talt skal du ikkje til timen din nå? Eg blei hypnotisert av den blanke skallen hans som reflekterte lys inni augene mine. -Hæ? -Timen din, nå! Dritt rektor tenkte eg.
Resten av skule dagen suste eg gjennom.
Eg var heime nå. Klokka var snart 19 og festen begynnte 20. Eg hadde tatt på meg den nye dongeribuksa mi og ein singlet der det stod "rock baby" og eit lite bilde av ein baby med ein gitar. Eg såg meg i speilet. Sminke! Halvtime etterpå var eg ferdig.
Oi, nå måtte eg gå. -Hade, skreik eg når eg sprang ut døra og inn i den forferdelige verdenen.
Det var ikkje langt å gå. Eg dingte på og chris opna. Chris er ein av "kameratane" mine. Han hadde seggebukse og ein ein blå stripete skjorte på seg og bokseren stakk opp av buksa som vanligt. -Hei, oh, fine du var i dag da. - Hei Chris,svarte eg.
Det var full musikk på, eg kjente hodet mitt dunka når eg kom inn. Detta huset var fullt av 16 til 13 åringar.
- Hei Em,slå deg ned her vell, var det ein som ropte. Eg kjente han ikkje og han var tydeligvis full. Eg slo meg ned. -Vil du ha ein røyk? spurde han. Eg reiste meg og gjekk. Var det ingen som eg kjente her? Vell jo, der såg eg Christine som klinte med ein. Vanligt det.
Eg gjekk bort til kjøkkenet og tok meg ein øl, hadde aldrig smakt det før. Eg må spy! Nei! Eg må vere kul! Eg vandra bot til danse gulvet, eller stua då. Eg satte meg i sofaen då eg plutselig såg Henrik på vei bort til meg. Han vinka! Eg snudde meg. Å nei, det var ikkje til meg det var til Merethe, den kule og gutte gale populære jenta på skulen. Spy, tenkte eg.
Eg såg bort på Christine og gutten hennes, dei var fulle. Alle her var fulle. Var eg full? Neh, eg var ikkje det.
- Hei folkens, det er stor krangel i gangen kom og se, det var Geir som ropte, det såg ut som han hadde vert med. Eg sprang ut i gangen, og der såg eg Chris og ein fyr som krangla. Eg trengte meg forbi alle folka og dro Chris vekk og inn i stua.
Nå var alt normalt igjen. -Er du dum, skreik eg. -Nei, han tok ølen min, svarte Chris med ein mørk og skummel stemme. Eg skal aldrig drikke meir, tenkte eg. Han var skikkelig full.
Henrik kom bort og satte seg ned ved siden av meg. -Kamerat, du må kutte ned på alkoholet, sa Henrik, han var ikkje full. Chris vagla bort til doen, skulle sikkert spy eller noe.
- Har du det gøy da, spurde eg Henrik. -Ja, men alle her fulle, eg liker ikkje øl så godt skjønner du. -Samma her. Smask! Han kyssa meg! På panna.
-Har du lyst til å gå ein tur? -Ja, bedre det enn å sitte her, svarte eg.
Ute var det kaldt, flaks at eg hadde jakke på meg. -veit du Em, eg liker deg. Å takk gud! Det var dette eg hadde drømt om. -Gjør du? - Vil du vere saman med meg? -Ja,svarte eg og holdt på å hyle av glede. Han kyssa meg og dunka meg i hodet.
Eg vakna, eg satt i sofaen og hadde tydligvis sove. Bak meg satt Henrik og bimboen og klina. Æsj, eg hate verden. Eg bestemte meg for å gå heim. På veien heim huska eg at eg hadde sett noen som rana ein menybutikk, men meir huska eg ikkje. Senga mi var varm og god. Dritt verden, tenkte eg.
Forside
